Psoriasis - oorzaken en symptomen, soorten, hoe te behandelen en met wie u contact moet opnemen

Eeuwenlang heeft de mensheid geprobeerd alle geheimen van deze mysterieuze huidziekte te ontrafelen, maar er is nog steeds veel onbekend. Volgens statistieken treft psoriasis 4 tot 7 procent van de bevolking, en zijn mannen en vrouwen er even vatbaar voor. Meestal verschijnen de eerste tekenen van psoriasis tijdens de puberteit en kunnen een persoon zijn hele leven vergezellen, soms afnemend en verdwijnend, soms toenemend in kracht.

Oorzaken en risicofactoren voor psoriasis

Psoriasisis een langdurig ontstekingsproces van de huid, dat wordt beschouwd als een auto-immuunziekte (geassocieerd met een allergische reactie op de weefsels). Dit is een chronische huidziekte die de cellen van de buitenste laag van de opperhuid aantast. De aandoening verschijnt meestal als een rode, zilverachtige schilferige huid op de voeten, knie, rug, borst, enz. In de meeste gevallen begint psoriasis op kleine plekken op de huid, die zich vervolgens naar grote delen van het lichaam kunnen verspreiden. Er zijn veel oorzaken en risicofactoren die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van deze ziekte, en er zijn verschillende theorieën om het voorkomen ervan te verklaren.

Auto-immuun oorzaak

Sommige onderzoeken suggereren dat psoriasis kan optreden als gevolg van een combinatie van genetische en omgevingsfactoren zoals infecties, trauma, stress en bepaalde medicijnen. Deze factoren kunnen een reactie van het immuunsysteem veroorzaken, dat de weefsels van het lichaam, inclusief de huid, begint te bestrijden.

De processen die ten grondslag liggen aan psoriasis zijn echter nog steeds niet volledig begrepen. Het is belangrijk op te merken dat psoriasis een meervoudige ziekte is die zich bij elke patiënt anders manifesteert. Het bestuderen van de mechanismen die ten grondslag liggen aan psoriasis kan helpen effectievere behandelingen te ontwikkelen, het risico op complicaties te verminderen en de kwaliteit van leven van patiënten te verbeteren.

Impact van de stofwisseling

Metabolische stoornissen hebben een aanzienlijke invloed op de conditie van de huid en de immuniteit bij patiënten met psoriasis. Een verhoogd metabolisme leidt tot de vorming van gifstoffen en vrije radicalen, die bijdragen aan ontstekingsreacties. Er is een disbalans in verschillende stofwisselingen.

• Bij stoornissen in het eiwitmetabolisme bij patiënten met psoriasis neemt het gehalte aan albumine in het bloed af en neemt het gehalte aan globulinen toe, waardoor hun sensibilisatie toeneemt.
• Bij het vetmetabolisme wordt een toename van het gehalte aan lipiden en cholesterol in het bloed waargenomen.
• Het verminderen van calorieën en het eten van plantaardig voedsel kan de activiteit van psoriatische ontstekingen verminderen.
• Verstoringen treden vrijwel altijd op in het koolhydraatmetabolisme.
• Het metabolisme van vitamines en mineralen is ook verstoord, wat zich uit in een afname van het gehalte aan vitamine C, A, B6, B12, ijzer, koper en zink in het bloed, maar een toename van het gehalte aan vitamine C.

Besmettelijke oorzaak

Deze theorie was de afgelopen eeuw wijdverbreid. Er werd aangenomen dat psoriasis veroorzaakt kon worden door bepaalde bacteriën (streptokokken), schimmels en virussen, maar deze hypothesen zijn niet wetenschappelijk bevestigd. Dermatologen wijzen er echter op dat elk acuut infectieus proces of chronische infectie ervoor kan zorgen dat psoriasis terugkeert. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de virale theorie. Recent onderzoek toont aan dat RNA-virussen, zoals HIV en andere retrovirussen, het genetische apparaat kunnen beïnvloeden en de verschijning kunnen veroorzaken van genen die predisponeren voor de ontwikkeling van psoriasis.

Genetische aanleg

De overerving van een aanleg voor auto-immuunreacties is een risicofactor voor psoriasis. Als de naaste familieleden van een persoon aan deze ziekte lijden, neemt de kans op het ontwikkelen ervan toe. Verschillende genen kunnen in verband worden gebracht met psoriasis, waaronder de PSORS1-PSORS9-complexen, waarvan wordt aangenomen dat PSORS1 bijzonder actief is. Het bevat de genen HLA-C, HLA-Cw6, CCHCR1 en CDSN, die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte. Genen beïnvloeden het metabolisme, de immuniteit en de ontwikkeling van auto-immuunprocessen. De aanwezigheid van deze genen betekent echter niet dat iemand noodzakelijkerwijs psoriasis zal ontwikkelen. De ontwikkeling van de ziekte kan door andere factoren worden veroorzaakt.

Neurogene oorzaak

Overmatige stress op het zenuwstelsel, langdurige stress en onbalans in het autonome zenuwstelsel, dat zorgt voor innervatie van bloedvaten en inwendige organen, kunnen risicofactoren zijn voor de ontwikkeling van psoriasis. Deze factoren kunnen een onbalans in het endocriene systeem veroorzaken, veranderingen in metabolische processen en stoornissen in de immunologische respons, verhoogde prikkelbaarheid of depressie, constante vermoeidheid, slaperigheid en apathie, wat op zijn beurt kan leiden tot psoriasis.

Endocrien

Endocriene stoornissen die optreden bij psoriasis komen vrij vaak voor en kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de ontwikkeling van de ziekte. Het verband tussen hen en psoriasis is echter niet helemaal duidelijk en niet bewezen. Deskundigen zijn van mening dat patiënten met psoriasis vaak last hebben van disfunctie van de schildklier, hypofyse en bijnieren. Vrouwen kunnen problemen ervaren met de menstruatiecyclus, en mannen met seksueel functioneren.

Symptomen en kenmerken van psoriasis

Psoriasis manifesteert zich niet alleen in huiduitslag, maar ook in andere symptomen. Het begint vaak in de kindertijd of adolescentie en gaat gepaard met hormonale stoornissen, vegetatieve-vasculaire dystonie en stress.

De eerste tekenen zijnvermoeidheidEnstemmingswisseling. Het belangrijkste symptoom zijn kleine roze bultjes op de huid, papels genaamd, bedekt met witachtige schubben. Papels zijn omgeven door een helderdere rand.

Na verloop van tijd kunnen elementen van de uitslag zich combineren tot grote, ongewoon gevormde plaques. De basis van elke papule isontstekingsinfiltraat. De volgende soorten uitslag worden onderscheiden:

• nauwkeurig (niet meer dan 1 mm in diameter);
• traanvormig – (druppelpapels tot 2 mm groot);
• muntvormig – (ronde papels-munten tot 5 mm groot).

De uitslag heeft ook zijn eigen kenmerken:

• stearinevlek - als u het oppervlak van de papule schraapt;
• terminale film - na het reinigen van de papels van schubben zie je een transparante film;
• bloedige dauw (Auspitz-fenomeen) – als de integriteit van de film wordt beschadigd, kunnen er kleine bloederige druppeltjes verschijnen.

Is psoriasis besmettelijk?

Veel mensen geloven dat psoriasis besmettelijk is en daarom proberen ze contact met mensen die eraan lijden te vermijden. Dit kan ertoe leiden dat de patiënt zich wil terugtrekken uit anderen en tot ernstige psychische problemen kan leiden. Studies hebben echter aangetoond dat psoriasis niet wordt overgedragen via contact met de patiënt. Als alle gezinsleden aan deze ziekte lijden, duidt dit alleen op de aanwezigheid van een genetische factor in de ontwikkeling van de pathologie.

Classificatie en ontwikkelingsstadia van psoriasis

Op dit moment zijn er drie hoofdfasen in de ontwikkeling van psoriasis:

1. Een progressieve fase, die wordt gekenmerkt door de constante vorming van nieuwe huiduitslag, die gepaard gaat met ernstige jeuk.
2. Het stationaire stadium, waarin nieuwe formaties niet meer verschijnen en bestaande beginnen te genezen.
3. Een regressieve fase waarin randen rond de uitslag verschijnen en de door de uitslag aangetaste huid donkerder van kleur wordt als gevolg van verhoogde pigmentatie.

Bovendien zijn er verschillende graden van ernst van de pathologie:

• Milde graad, wanneer niet meer dan 3% van het huidoppervlak is aangetast.
• Middelmatige graad, die wordt gekenmerkt door 3-10% schade aan de huid.
• Ernstige mate, waarbij de ziekte meer dan 10% treft.

Soorten psoriasis

Psoriasisis een chronische huidziekte die zich op verschillende manieren kan manifesteren. De huiduitslag, hun locatie en schade aan andere systemen en organen kunnen verschillen. Afhankelijk van deze kenmerken worden verschillende vormen van psoriasis onderscheiden.

Eenvoudig (vulgair, plaquette)

Plaque psoriasis is de meest voorkomende vorm van deze ziekte. De symptomen zijn onder meer het verschijnen van felroze papels bedekt met witte schubben.

Elleboogpsoriasis

Dit is een typische manifestatie van milde plaque psoriasis. Een kenmerkend kenmerk van psoriasis op de ellebogen is de aanwezigheid van een of meer permanente ‘plichtsplaques’ aan de extensorzijde van de ellebooggewrichten. Als deze elementen worden blootgesteld aan trauma, treedt exacerbatie op.

Psoriasis in guttaat

Geassocieerd met bacteriële (meestal streptokokken) en virale infecties, kan dit type psoriasis ontstekingen veroorzaken. Deze aandoening komt vaak voor bij kinderen en begint met het verschijnen van kleine, rode, traanvormige papels op de huid van de ledematen, het lichaam of het gezicht. Papels hebben een schilferig oppervlak en kunnen zich ontwikkelen tot erosies en zweren, waardoor het risico op infectie toeneemt.

Deze aandoening kan zich snel ontwikkelen of geleidelijk chronisch worden, gevolgd door perioden van verergering en verzwakking van de symptomen. In zeldzame gevallen kan psoriasis ernstiger zijn.

Palmoplantaire psoriasis

Dit type psoriasis ontstaat vaak bij mensen die handenarbeid verrichten en gaat vaak gepaard met hevige jeuk en kan tot complicaties aan de nagels leiden. Verschillende subtypes van dit type psoriasis zijn onder meer:

• Plaque-waaiervormig: grote elementen op de palmaire en plantaire oppervlakken met witte schubben die overgaan in waaiervormige plaques. Dit subtype wordt het vaakst aangetroffen op de handen.
• Cirkelvormig: ringvormige geschubde elementen op de palmaire en plantaire oppervlakken.
• Callosal: groei van ruw epitheel met vorming van eelt.
• Pustulair: Dit is een duidelijk subtype van psoriasis op de handpalmen en voetzolen van Barber. In gebieden onder de grote tenen verschijnen blaren en puisten die pus bevatten, wat ernstige jeuk veroorzaakt. De zweren smelten samen, drogen vervolgens uit en vormen korsten. Karakteristieke elementen van psoriasis komen ook in andere delen van het lichaam voor.

Psoriasis op de benen kan gepaard gaan met spataderen en manifesteert zich vooral in de onderbenen.

Nagelpsoriasis

Het kan voorkomen als een afzonderlijke ziekte of als een complicatie van een ander type psoriasis. Het belangrijkste symptoom zijn kleine kuiltjes in de nagelplaat, die verschillende diepten hebben. Deze kuiltjes zijn meestal opvallender en pijnlijker als ze worden ingedrukt dan andere soorten dermatitis. Bovendien omvatten de symptomen het spontaan loskomen van de nagel, subunguale bloedingen (vooral bij het dragen van strakke schoenen), veranderingen in de kleur en het oppervlak van de nagel, zoals trachyonychia en koilonychia.

Psoriasis van de hoofdhuid

Het kan zich manifesteren als een onafhankelijke ziekte of als onderdeel van een algemeen pathologisch proces. Een van de karakteristieke kenmerken is huilen en de vorming van korsten op een deel of het gehele oppervlak van het hoofd. In dit geval wordt de haargroei niet belemmerd, omdat de functie van de haarwortels niet wordt aangetast. Door bevochtiging ontstaat echter een risico op infectie, wat kan leiden tot schade aan de haarzakjes.

Seborrheische psoriasis

Het treedt op als gevolg van een verstoring van de huidklieren, die stroperig talg produceren, huidirritatie veroorzaken en ontstekingen bevorderen - dermatitis. Deze aandoening verspreidt zich snel naar het hele hoofd, bedekt het in de vorm van een dop en gaat gepaard met ernstige jeuk. In de gebieden achter de oren ontstaat soms huilen en kan er een infectie ontstaan. Een hoofdhuid bedekt met roos en korstjes kan op een psoriatische kroon lijken.

Psoriasis op het gezicht

Verschijnt meestal in het gebied van de nasolabiale driehoek, oogleden, boven de wenkbrauwen en in de gebieden achter de oren. De huiduitslag kan samenvloeien en grote gebieden met roodheid en zwelling vormen. Als de werking van de talgklieren verstoord is, kan het proces gepaard gaan met huilen, korstvorming en een verhoogd risico op infectie.

Psoriasis op de geslachtsorganen

Psoriasis die de geslachtsorganen aantast, is een gelijktijdig proces dat meestal gepaard gaat met karakteristieke psoriasisuitslag door het hele lichaam, waardoor het gemakkelijker te diagnosticeren is.

Psoriatische huiduitslag op de penis bij mannen, de grote schaamlippen bij vrouwen en de omliggende huidgebieden zijn ovaal van vorm en enigszins verhoogd boven het huidoppervlak. Ze zijn roze en schilferig. Praktisch niet gepaard met jeuk. Soms verspreidt het laesieproces zich naar de slijmvliezen en kan het de vorm aannemen van vulvovaginitis bij vrouwen en balanoposthitis bij mannen.

Bij zwaarlijvige mensen kunnen atypische psoriatische huiduitslag worden waargenomen in de plooien nabij de geslachtsorganen (lies, intergluteaal). In deze gebieden verschijnen gebieden met een intens rode kleur, die een spiegelachtig oppervlak hebben en niet loslaten door constante bevochtiging.

Waarom is psoriasis gevaarlijk?

Psoriasis kan zeer ernstig worden als de uitslag meer dan 10% van de huid bedekt. Deze aandoening is moeilijk en vatbaar voor herhaling, en de uitslag kan vochtig, nat en vatbaar voor infecties worden. Alleen een tijdige en effectieve behandeling van psoriasis kan de verspreiding van de ziekte voorkomen.

In sommige gevallen kan psoriasis gecompliceerd worden door ontsteking van de gewrichten en de ontwikkeling van psoriatische polyartritis, wat kan leiden tot disfunctie van de gewrichten. Bovendien kan het systemische auto-immuunproces veroorzaakt door psoriasis leiden tot de ontwikkeling van andere auto-immuunziekten, ernstige cardiovasculaire en spijsverteringspathologieën en neurologische reacties.

Het negeren van een tijdige behandeling van psoriasis kan leiden tot complicaties, zoals psoriatische erytrodermie, die kunnen optreden als gevolg van een onjuiste behandeling van psoriasis of als gevolg van blootstelling aan verschillende irriterende factoren op de huid. Bij psoriatische erythrodermie wordt de huid dieproze met een duidelijk onderscheid tussen aangetaste en gezonde gebieden, evenals kleine en grote peeling. Deze aandoening vereist dringende medische aandacht.

Complicaties van psoriasis

Een gebrek aan tijdige en adequate behandeling van psoriasis kan ernstige schade toebrengen aan vitale organen en systemen van het lichaam, zoals gewrichten, hart, nieren en zenuwstelsel. Deze gevolgen kunnen leiden tot invaliditeit of zelfs tot de dood.

Diagnostiek

Meestal wordt de diagnose psoriasis gesteld op basis van de typische symptomen van huidlaesies en hun locatie. In sommige complexe gevallen kunnen aanvullende tests nodig zijn om andere huidziekten uit te sluiten.

Laboratoriumtests kunnen het volgende omvatten:

• Volledig bloedbeeld, dat leukocytose en bloedarmoede bij psoriasis kan detecteren.
• Reumatoïde factor (RF) is een eiwit waarvan de spiegels verhoogd kunnen zijn bij systemische ontstekingsziekten waarbij gewrichtsbeschadiging optreedt, maar bij psoriasis zijn de spiegels meestal normaal.
• De erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR) is doorgaans ook normaal, met uitzondering van pustuleuze psoriasis en psoriatische erytrodermie.
• Bij psoriasis kunnen de urinezuurspiegels verhoogd zijn, wat kan leiden tot verwarring met jicht.
• Bij het plotseling optreden van psoriasis kunnen antilichamen tegen het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) worden gedetecteerd.

Andere tests, zoals gewrichtsröntgenfoto's en huidbiopten, kunnen in complexere gevallen worden gebruikt om de ernst van de gewrichtsschade te beoordelen en psoriasis te onderscheiden van andere huidziekten.

Behandeling

De behandeling van psoriasis vereist een alomvattende aanpak, inclusief lokale behandeling van huidlaesies, medicijnen, lichttherapie en preventie van blootstelling aan factoren die de ziekte verergeren. De keuze van de behandelmethode hangt af van het type en de ernst van psoriasis. De behandeling kan bestaan uit:

• uitwendige preparaten (uitwendige zalven, vaseline, paraffine, plantaardige oliën en crèmes met ontstekingsremmende effecten, waarvan de hoeveelheid afhangt van de aard van de laesie en dagelijks wordt gebruikt);
• lotions en shampoos op basis van salicylzuur, evenals fotosensibilisatoren;
• medicijnen voor orale toediening (retinoïden, vitamine D-preparaten en andere);
• fysiotherapeutische procedures;
• Dagelijkse baden met badolie, havermoutinfusie of zeezout kunnen de huid helpen verzachten en de ontstekingen die optreden bij psoriasis verminderen. Het is belangrijk om heet water en scrubs te vermijden en na het baden een vochtinbrengende crème te gebruiken;
• lichttherapie, waarbij de huid wordt blootgesteld aan ultraviolet licht, kan ook nuttig zijn (voorkom brandwonden);
• fotochemotherapie met middengolfstraling;
• naleving van een speciaal dieet en een algemeen regime.

Bij het ontwikkelen van een behandelprogramma wordt rekening gehouden met het geslacht en de leeftijd van de patiënt, de aanwezigheid van bijkomende ziekten, de algemene gezondheid en de impact van externe factoren. Soms is het voldoende om uw levensstijl te veranderen om het te genezen, en in andere gevallen worden verschillende behandelingskuren voorgeschreven.

Naast de traditionele methoden kan de behandeling van psoriasis het gebruik van moderne lasertechnologieën omvatten. Lasertherapie kan de symptomen van de pathologie verminderen, remissie op de lange termijn bereiken en de patiënt verlossen van onaangename huiduitslag en aanverwante problemen. Een bijzonder kenmerk van lasertherapie is dat een speciale excimeerlaser alleen op de aangetaste delen van de huid inwerkt, zonder de gezonde delen aan te tasten, wat zorgt voor een snel herstel zonder bijwerkingen. Lasertherapie is veilig en pijnloos, vereist geen voorbereiding en kan regelmatig worden toegepast, zodat de patiënt zonder beperkingen kan leven.

De effectiviteit van de behandeling hangt van vele factoren af, waaronder erfelijke aanleg, provocerende factoren, het stadium van de ziekte en de specifieke aard van de laesie. Daarom wordt aanbevolen om eerst een specialist te raadplegen en behandelingsmaatregelen voor te schrijven op basis van klinische aanbevelingen.

Preventie

Psoriasis is een ziekte die met succes kan worden behandeld als u tijdig een arts raadpleegt en gekwalificeerde hulp krijgt. Bij de eenvoudige vorm van psoriasis kan de patiënt zonder enige beperking werken, met uitzondering van het werk in chemische fabrieken, waar het gevaarlijk kan zijn om op de werkplek te zijn.

Psoriasis kan echter complicaties veroorzaken, zoals artritis psoriatica, die de werkprestaties kunnen beperken en tot invaliditeit kunnen leiden.

Preventie van psoriasis is een belangrijk onderdeel van de behandeling. Na herstel moeten patiënten hun levensstijl heroverwegen, slechte gewoonten kwijtraken, zorg dragen voor de behandeling van andere chronische ziekten, hun dieet volgen en de fysieke activiteit verhogen, meer tijd buitenshuis doorbrengen en sporten.

Voeding voor psoriasis

Het dieet voor psoriasis is niet streng, maar goede voeding speelt een belangrijke rol bij een complexe behandeling. Bij het doen van voedingsaanbevelingen wordt patiënten geadviseerd om:

1. Vermijd voedingsmiddelen waarvoor het lichaam overgevoelig is en sluit deze uit van het dieet.
2. Geef de voorkeur aan vers fruit, groenten, bessen, mager gebakken of gekookt vlees en drink meer.
3. Vermijd de volgende voedingsmiddelen: uien, knoflook, radijsjes, geconcentreerde thee, koffie, alcohol, snoep, zoute en zure voedingsmiddelen, evenals voedingsmiddelen die een allergische reactie kunnen veroorzaken, zoals sinaasappelfruit, honing, noten, cacao en eieren.
4. Vermijd vette voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong.